拼音qiān dīng
注音ㄑㄧㄢ ㄉㄧㄥ
千 [ qiān ] 基本解释:①数目,十个一百(在钞票和单据上常用大写“仟”代)例如~周(无线电波频率单位)。~克(即一公斤)。~米(即一公里)。 ②喻极多。例如~里马。~言万语。~钧一发。~虑一失。~锤百炼(❶... [更多解释]
丁 [ dīng ] 基本解释:①天干的第四位,用于作顺序第四的代称。例如~是~,卯是卯。 ②成年男子。 ③人口。 ④从事某种劳动的人。例如园~。 详细解释:名词 1.象形。金文象俯视所见的钉头之形,小篆象... [更多解释]
qiān dìng
qiān dīng
qiān dǐng
qián dìng
jī dīng
dīng ling dāng lāng
líng dīng
qiān dāo yī gē
qiān rén yī miàn
dīng yī mǎo èr
dīng yī què èr
bā wàn sì qiān
jiǔ qiān
bǎi zhé qiān huí
bǎi guài qiān qí
bǎi kǒng qiān chuāng
qiān huí bǎi zhé
qiān lǐ jū
bō wàn lún qiān
bō wàn lùn qiān
bì lì qiān rèn
cùn bù qiān lǐ
è shì xíng qiān lǐ
dōng fāng qiān jì
chā zhī háo lí , shī zhī qiān lǐ
biāo bǐng qiān gǔ
chéng qiān lùn wàn
è shì chuán qiān lǐ
lùn qiān lùn wàn
qiān bīng wàn mǎ
qiān chéng wàn qí
qiān chóu wàn xù
qiān gǔ bù xiǔ
千丁,拼音是:qiān dīng。意思是: 谓很多人。清初的一种户籍。